هیئت هفتگی، چهارشنبه 5/9/1393 (خلاصه سخنرانی)
بسم الله الرحمن الرحیم
هیئت نائبة الزهرا (س) به حول و قوه الهی روز چهارشنبه 5 آذر ماه 1393 ساعت 10 صبح مصادف با تولد امام محمدباقر (ع) در مقبرة الشهدای گمنام دانشگاه با موضوع زینب کبری در کربلا در برگزار شد. در ادامه تصمیم بر آن شد که چکیده مطالب پیرامون این موضوع که با حضور استاد ارجمند سرکار خانم اسلامی از اساتید حوزه دانشجویی را خدمت شما عرض نماییم
چکیده مطالب:
حضرت زینب (س) در بحث ولایت مداری:
ولایت مداری حضرت زینب (س) آن قدر قوی بود، زمانی که امام حسین (ع) به کربلا می رفتند همه ی مردم گقتند که ای حسین تو که برای کشته شدن می روی این زنان و دختران را چرا با خودت می بری؟ حضرت زینب (س) از داخل کجاوه پاسخ دادند: تو اشاره می کنی به سید ما که تنهایش بگذاریم؟ با او زندگی می کنیم، نباشد زمانی که ما بدون او باشیم...
حضرت علی (ع) باحضرت زینب (س) درمورد آیه ای از سوره بقره بحث می کردند در این هنگام به حضرت گفتند: یک یهودی آمده و با ابوبکر صحبت می کند، ابوبکر قادر به پاسخگویی نیست یاعلی به کمک بیا... حضرت علی (ع) رفتند و سوالات را جواب می دهند و قول می گیرند که اگر یهودی جواب سوالاتش را گرفت اسلام بیاورد. پس از بازگشت زینب کبری پنج ساله از پدر می پرسد: در مسجد چه گذشت؟ امام علی (ع) می فرمایند: جواب دادم و یهودی اسلام آورد. حضرت زینب (س) فرمودند: ای کاش همه با اطلاع و علم اسلام بیاورند...
هنگامی که حضرت زینب (س) واردکوفه شدند جلباب نداشتند.. ایشان مدرس بودند و حتی مردها از پشت پرده سوالاتشان را از ایشان می پرسیدند.
برای اینکه شما ببینید:
در تاریخ بگردیدکسی نیست که بگویدحضرت زینب (س) چه می پوشید و یا چشم و ابروی ایشان چگونه بود.
هیچ یک از مراجع تاریخ قیافه و شمایل حضرت زینب (س) را نقل نکرده اند.
زن درجامعه باید این گونه باشد نباید این قدر قیافه اش را ترسیم کنند.
به نقل ازحاج آقامجتبی تهرانی:
من تا بحال زنی با این همه حیا و وجاهت و سخنوری ندیدم. این جمله ای است که یکی از دشمنان زینب (س) آن را به زبان آورده است.
حیای مازانی که در مدینه زندگی میکرده است میگوید: من بیست سال در مدینه همسایه حضرت زینب (س) بودم اما صدای ایشان را نشنیدم با آن که در محله بنی هاشم خانه ها این قدر به یکدیگر نزدیک هستند.
پس یک زن هم می تواند خیلی خوب ولایت مدار باشد و هم ولایت را در زمان خود برعهده بگیرد.
حدیث نور:
من خلق شدم از نوری که خداوند متعال آفریده بود. امام علی (ع) نوراست و فرزندان او هم نور هستند و مومنان هم نورمی شوند.
ماگوش داریم چشم داریم اما اصوات اصلی را نمی شنویم...
یکی ازعلمای بزرگ روز عاشورا را مکاشفه داشته است. هنگامی که ایشان درکربلا زیارت عاشورا می خواندند باشروع آن، حرم را نمی بینند دراین حال می ایستند و می بینند که یک صحرایی است که یک طرف لشکر انبوه و طرف دیگر لشکری کوچک، برای حضرت امام (ره) در نوفل لوشاتو نقل کرد، حضرت امام (ره) می فرمایند: این کاملترین است. حضرت اباعبدلله (ع) به حضرت عباس (ع) مشک نداد بلکه هر دو مشک به دست گرفتند و هردو حمله کردند اما لحظه ای شد که دشمن به خیمه ها حمله کرد اینجا بود که اباعبدلله به سمت خیمه ها رفتند و حضرت عباس (ع) به نخلستان. همه لحظات رادیدند جزلحظه ی سربریدن اباعبدلله (ع). تا آن موقع حضرت بانهایت شجاعت می جنگیدند تازمانی که صدای شیون مادر راشنید (مشوش شد) آنجا ملائک می گویند هرکس بامحنت برای عزای توگریه کند اجرش باماست.
صلـی الله علیـک یـا ابـاعبـدالله